Brandputten

Bij de bestrijding van een brand is voldoende aanvoercapaciteit van bluswater essentieel. Zonder de aanwezigheid van brandkranen, grachten of leidingwater in een stad of, in meer landelijk gebied bij het blussen van een berm-, bos of heidebrand, zonder oppervlakte- of grondwater is de brandweer machteloos. Voor de laatste optie is een geboorde brandput nodig.

Een brandput wordt per definitie alleen gebruikt in het geval van een calamiteit. Terreineigenaren en brandweerkorpsen moeten dan kunnen vertrouwen op een juiste werking en voldoende wateropbrengst. Om de kwaliteit van geboorde brandputten te waarborgen beheerde de voormalige stichting EGB (*) tot 2014 de ‘Richtlijn voor de aanleg en installatie van brandputten’ (hierna: Richtlijn Brandputten). Deze richtlijn omvatte technische kwaliteitseisen en eisen ter bescherming van het milieu, inclusief de bodem.

Na de opheffing van de stichting EGB heeft SIKB een aantal activiteiten voortgezet. De Richtlijn Brandputten is daarbij buiten beschouwing gebleven en is inmiddels verouderd. Het onderwerp is echter nog steeds actueel. SIKB start nu, in overleg met de branche en andere belanghebbenden, een actualisatie van de richtlijn. Naar verwachting wordt dit jaar een nieuwe versie aan het CCvD Bodembeheer aangeboden.

De huidige Richtlijn Brandputten (2021) vindt u op deze pagina.

* Erkenningsregeling voor het Grondboor- en Bronbemalingsbedrijf