Rijksbeleid accreditatie en certificatie

Het borgen van de kwaliteit van processen en producten is in de eerste plaats een verantwoordelijkheid van de organisatie zelf. De keuze om die kwaliteit te borgen en daarvoor de organisatie te certificeren (of te accrediteren) ook.

Gebruik in overheidsbeleid
De overheid stelt in veel gevallen certificatie (of accreditatie) verplicht. Dit geldt voor bodem en bodembescherming (erkenningsregeling in het Besluit Bodemkwaliteit, zie KWALIBO) en voor archeologie (Erfgoedwet).
In welke gevallen en met welke uitgangspunten wordt er voor overheidsbeleid gebruik gemaakt van certificatie en accreditatie? Op deze pagina een kort overzicht.

Kabinetsstandpunt certificatie en accreditatie
In 2003 heeft het kabinet zijn standpunt bepaald ten aanzien van het gebruik van certificatie en accreditatie in het kader van overheidsbeleid.

• de aanbiedingsbrief
• het Kabinetsstandpunt- het onderbouwend onderzoek.

Ter uitwerking van het Kabinetsstandpunt is ook een Integraal Afwegingskader beleid en regelgeving en aanwijzingen voor de regelgeving opgesteld. Meer informatie zie https://www.kcwj.nl/kennisbank/integraal-afwegingskader-beleid-en-regelgeving/verplichte-kwaliteitseisen-0 

De minister van EZ werkt aan een nieuwe versie van het Kabinetsstandpunt die naar verwachting in het najaar 2016 aan de Tweede Kamer wordt aangeboden.

Handreiking "Handhaving en certificering"
Deze handreiking van het miniserie van Veiligheid en Justitie is geschreven voor beleidsmakers en werkgevers die overwegen certificering toe te passen.
Het instrument certificering wordt beschouwd in de context van handhaving en naleving van publieke regelgeving. Ook voor handhavers kan deze handreiking interessant zijn. Het doel is om een objectieve afweging van de kansen en risico's van certificering in het publieke domein te bevorderen.

In deze publicatie staan 10 vragen centraal. Aan de hand van deze vragen kan een beeld worden verkregen van de mogelijke bijdrage van certificering aan de naleving van regelgeving en van de wenselijke verhouding tussen handhaving en certificering. Deze handreiking bevat dus geen pleidooi voor of tegen certificering. De kenmerken van het beleidsterrein bepalen de balans tusen de kansen en risico's van certificering. Ook biedt deze handreiking geen checklist op basis waarvan zou kunnen worden beslist of certificering gegeven de omstandigheden een geschikt instrument is. Het doel is veeleer bewustwording van de belangrijkste thema's en keuzen die door de beleidsmaker zelf moeten worden doordacht.

De handreiking vloeit voort uit een onderzoek uitgevoerd door de B&A Groep in opdracht van het Expertisecentrum Rechtshandhaving. De resultaten zijn tevens neergelegd in een discussienota.