Archeologische attentiegebieden

Adequate bescherming van archeologische waarden vindt over het algemeen plaats met bestemmingsplannen die archeo-proof zijn gemaakt.
De komende jaren zullen veel bestemmingsplannen daar echter (nog) niet aan voldoen.

Het is aan de provincies om de ruimtelijke ontwikkelingen te volgen en te bezien of deze plaatsvinden in belangrijke archeologische gebieden. Zo nodig kunnen provincies de wijziging van bestemmingsplannen bevorderen. Dat zal vooral aan de orde zijn voor gebieden waarvan verondersteld kan worden dat de bodem daar in de komende jaren verstoord zal worden. Op grond van de Monumentenwet 1988 hebben provinciale staten namelijk de bevoegdheid om gebieden aan te wijzen waarvoor gemeenten vervolgens (opnieuw) een bestemmingsplan moeten vaststellen.

Deze (attentie)gebieden moeten (naar verwachting) archeologisch waardevol zijn. Daarbij moet worden gedacht aan gebieden waarvoor archeologische indicatoren gelden, als gevolg van onderzoek of anderszins, op basis waarvan een waardestelling en een begrenzing heeft kunnen plaatsvinden. De belangrijkste kenbron van deze waarden vormt de Archeologische Monumenten Kaart, die voor iedere provincie door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) is vervaardigd en periodiek wordt geactualiseerd.
Ook gebieden waarvoor archeologische verwachtingen gelden kunnen echter worden aangemerkt als archeologisch attentiegebied. De Indicatieve Kaart van Archeologische Waarden bevat daarvoor waardevolle informatie.